Bir Dolmuş Masalı: Saf Kız , Salak Kız

Bir varmış bir yokmuş... Evvel zaman içinde, kalbur zaman içinde develer tellal iken, pireler berber iken, ben babamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken para biriminden tam altı tane sıfır yeni atılmış bir ülkede, Kadıköy-Üsküdar dolmuşuna zam gelmiş iken,  bir kız dolmuşa binmiş. Kız, türlü türlü düşüncelere dalmış dolmuşun bir an önce dolup kalkmasını bekliyormuş. Bu sırada dolmuşa kötü bir tane cadı binmiş, kaşları çatık, gözleri bayık, kız aman ne güzel dolmuş doldu diye sevinirken birden kıza dönüp, o çatık kaşlarıyla, gülmeyen nemrut yüzüyle "1.60 mı?" diye sormasın mı aniden. Kız sevgi dolu, saf gülümsemesiyle kötü cadıya dönüp, hiç düşünmeden "yok 1.66, 1.67" diye cevap vermiş. Kötü cadı dikmiş gözlerini "ne diyor bu gerizekalı" der gibi bakmış, kız ürkmüş birden kötü cadının korkutucu bakışlarından "allah allah ! hem soruyor hem neden bana kötü kötü bakıyor anlamsızca demiş içinden. Şoförle göz göze gelmişler aynadan o sırada, dolmuşta ani bir sessizlik olmuş. Herkes kıza bakıyormuş boş gözlerle, malum sarı dolmuşlar küçük olduğu için, yolcular ve şoför arasındaki etkileşim de fazla oluyormuş. Dolmuşta esen bu soğuk havanın üzerine "daha mı kısa gösteriyorum, yalan söylediğimi mi sandılar acaba 1.65 mi deseydim, hem düz hesap diye düşünüp, bakışlardan korkmuş kız, üzülmüş de biraz, ne yapacağını bilemediği tam açıklama yapmaya başlayacağı sırada, dolmuş şoförü koymuş masala son noktayı "Evet, 1.60 oldu abla", bunu duyan kız Üsküdar-Çiçekçi arasındaki 10 dakikalık yolda başlamış uyuyor numarası yapmaya başını cama dayayıp, içinden de dua ediyormuş, inşallah yaşlı cadı benden önce iner diye.

                       A benim saf kızım, a benim salak kızım kadın senin boyunu neden sorsun allah aşkına, hadi sordu diyelim neden hiç bu kadın benim boyumu neden soruyor durduk durmadık yere Üsküdar-Kadıköy dolmuşunda diye sorgulamadan sen neden cevap veriyorsun hemen.