Rüyalar Gerçek Olsa ! Bölüm - 1

MERLİNTROPİ

Ailemi ziyarete gidiyorum memleketime. 30. yaş günümü kutlama törenleri düzenliyoruz ve annem bunun şerefine artık zamanının geldiğini düşünerek, sıradan birsi olmadığımı, bazı güçlerimin olduğunu açıklamaya karar veriyor. İçimden; "iyi de böyle şeyler genelde 18 yaşındayken açıklanmaz mı diyorum?" Sanki unutmuşlar da yeni akıllarına gelmiş gibi. Annem her zaman ki gibi ne düşündüğümü anlıyor. Demek şimdiye kadar düşündüklerimi, yapacaklarımı anlamasının nedeni büyü gücüymüş diye düşünüyorum, yine anlıyor ve başıyla onaylıyor. Ne kadar utanç verici bir durum, kadın bütün kafamın içindekileri biliyormuş diye düşünüp utanıyorum, biraz da yüzüm kızarıyor, ama tekrar anladığını görüyorum ve düşünmemeye gayret ediyorum. Ama o anda asla bilmesini istemediğim şeyler teker teker aklıma gelmeye başlıyor, durduramıyorum. Bu ne biçim bir kabus diye düşünürken ve annem hala tüm düşündüklerimi anlarken, yavaş yavaş terasa çıkıyoruz.

Terasta etrafıma bakıyorum sır ne diye merak ediyorum, annem birden dağa doğru bakıp, "keh bilibili bili" diye garip bi aksanda bağırıyor. Bu aksan; türkçenin almanca teleffuz ediliş şekli gibi bir şey. Gülmemek için kendimi zor tutuyorum. Madem aksanlı bir şeyler söyleyeceksin bari bu "kehbilibili" olmasaymış diyorum ki dağı farkediyorum. Daha önce hiç bu kadar mistik, başı dumanlı değilmiş sanki. Bu dağ ki zamanında dürbünle birisinin evine, topal birinin kız istemeye gittiğini gördüğümüz evin bulunduğu çok da karizmatik bir havası olmayan o küçük şehir dağı. Düşük rakımlı, az ağaçlı!!

Dağın ardından dev bir şey görünüyor ve üzerimize doğru geliyor.. Yaklaştıkça bunun dev bir ejderha olduğunu anlıyorum, aman tanrım yoksa ejderha efendisi miyim diye düşünürken annem kafasıyla onaylıyor.. Sonra İstanbul'a dönüş bileti bulamıyorum ve ejderhamla niye uçmuyorum ya, koskoca ejdarha efendisiyim, diyorum ve sıkı sıkı giyinip atlıyorum ejderhama! İstanbul'a geliyorum ama ejderhamı park etçek yer bulamıyorum. Komşular da çatıya zarar verir diye çatıya konmasına izin vermiyolarlar. Ne de olsa çatı ortak alan ve masraflar tüm kat maliklerinin sorumluluğunda, haklılar diye düşünüyorum. Ve annemin bir yerlerde kafasını salladığından emin olarak, yüzümde gülümsemeyle uyanıyorum..